Pierwszy Dzień Wiosny

Wszyscy uczniowie naszej szkoły mieli już dość zimy, postanowili ją więc pożegnać i przywitać wiosnę. Uroczystości i zabawy z tym związane trwały już od rana, 21 marca. Zaczęliśmy od konkurencji polegającej na poszukiwaniu ukrytego na terenie szkoły czekoladowego zajączka. W dalszych zmaganiach konkursowych uczniowie zaprezentowali śmieszne stroje i fryzury, których pokaz wywołał wiele radości i uśmiechów. „Przebierańcy”, za wkład pracy i udział w konkursie, zostali nagrodzeni drobnymi upominkami i słodyczami. Następnie starsi uczniowie zaczęli przygotowania w klasach zdrowych i smacznych sałatek. Młodsi zaś w tym czasie wykonywali zespołowo prace plastyczne na temat: pierwsze oznaki wiosny w przyrodzie. Gimnazjaliści rozegrali mecz piłki nożnej. Na zakończenie wszyscy przemaszerowaliśmy przez wieś i spaliliśmy słomianą kukłę.Oznaką pożegnania zimy jest nie tylko zrzucenie ciepłych ciuchów i wagary, ale i zwyczaj topienia marzanny.

Dlaczego marzannę topimy 21 marca? Marzanna jest znana w Polsce od wieków. To to bogini słowiańska, która była symbolem zimy i śmierci. Stąd właśnie wzięła się nazwa kukły, którą niszczymy w Pierwszy Dzień Wiosny. Marzanna jako kukła jest symbolem odchodzącej zimy, a zwyczaj jej topienia lub palenia jest znany od dawna. Jeszcze w czasach pogańskich topienie marzanny odbywało się w czasie Jarego Święta, aby przywołać wiosnę. Utopienie jej miało także przynieść dobre plony w danym roku. Przygotowaną ze słomy, kolorowych ścinków materiału i bibuły marzannę owijano w białe płótno. Zadaniem dzieci było zabranie jej i odwiedzenie wszystkich domów we wsi. Po drodze kukła była podtapiana w przydomowych beczkach czy korytkach. Wieczorem marzanna przechodziła w ręce młodzieży, a ci podpalali ją i wynosili za wieś, by utopić w rzece czy stawie. Chociaż kościół walczył z pogańskimi zwyczajami, to jednak topienie marzanny przetrwało i nadal ma się całkiem nieźle. Zwyczaj ten nadal jest bardzo popularny, szczególnie wśród dzieci i młodzieży.Więcej w galerii zdjęć